Balou is niet meer bang voor kinderen

Voorstellen 

Mijn naam is Yvonne de Bree en ik heb een Nova scotia duck tolling retriever.

Zij is geboren op 07-05-2015 en haar naam is Balou. Onze kinderen zijn de deur uit dus onze gezinssituatie is mijn man en ik. Ik had veel over het ras gelezen en wist dus dat het geen allemansvriendjes waren. Dus het verbaasde ons ook niet dat ze niet naar iedereen toe ging. Ze moet je echt kennen wanneer ze je zal begroeten.

Hoe graag mensen ook willen aaien dat lukt gewoon niet bij haar.

Hiervoor 2 golden retrievers gehad dus wel degelijk wat ervaring met honden en daar ook veel cursussen mee gedaan.

Dus besloot ik te kijken of die club nog bestond het was tenslotte al 19 jaar geleden dat ik daar voor het laatst gelest had en warempel hij bestond nog.

Dus toen Balou 4 maanden oud was, begon ik aan de puppycursus. Ze deed het super.

Hieronder in het kort wat zij haalde:

Puppycursus werd ze 1e

E.G. ( Elementaire gehoorzaamheid ) werd ze 3e

V.E.G. ( vervolg elementaire gehoorzaamheid ) werd ze 3e

S.G.G. (Sport , Spel, Gehoorzaamheid ) werd ze 2e

G.G. ( Gedrag en Gehoorzaamheid ) hier helaas al 2 keer voor gezakt is een moeilijke cursus en met mijn andere honden ook nooit gehaald hahaha!
 

Bang voor kinderen

Ze luisterde al heel snel erg goed, totdat mijn man haar los van de lijn meenam naar buiten en haar even wilde laten plassen. Mijn buren hadden kinderen op visite die met de bal aan het spelen waren. Balou ging er als een speer vandoor!

Gelukkig goed afgelopen en toen pas begon ik te beseffen dat ze meerdere situaties uit de weg ging.

Ik loop namelijk altijd drie keer op een dag op een veld waar ze los mogen. Dan loop je langs een voetbalveld met kinderen en ook daar ging ze er met een boog omheen terwijl er nog een sloot en een hek tussen zit.

En het werd alsmaar erger. Objecten die ik op de weg tegen kwam waar Balou niet meer langs wilde, bijvoorbeeld een gevaren hek of ineens een grote containerbak, waar ze dan met een boog omheen ging.

Het werd eigenlijk van kwaad tot erger en ze wilde soms het veld niet eens meer op als ze op afstand kinderen op het voetbalveld hoorde en bleef ze staan of raakte in paniek en vluchtte naar huis. Dit gebeurde ook als ik kinderen op het veld tegenkwam.

Ondanks dat ze super luisterde, had ik geen controle meer over haar en ging ze steeds vaker op de vlucht. Het werd een obstakel voor me en wist er eigenlijk geen raad mee. 

Ik ontmoette ondertussen een vrouw op het veld met een Ridgeback en vertelde haar mijn verhaal.

Ze vertelde ook dat ze met haar hond bij Mandy van Gelder was geweest en daar de BTA-workshop had gedaan.

Ik ben me er toen in gaan verdiepen en mailde Mandy over het gedrag van mijn hond.

Ze adviseerde mij een privé workshop te doen en was ervan overtuigd dat mijn hond na 2 weken langs kinderen zou kunnen lopen zonder op de vlucht te slaan.

De workshop kostte €320,- dus mijn man zei sarcastisch dat we misschien beter een nieuwe pup konden nemen.

Maar mijn man stond uiteraard achter me en zo gingen we in januari de workshop doen.

BTA privé workshop 

De eerste sessie duurde 4 uur en bestond uit veel praten, hoe wij met de hond omgingen en we kregen adviezen. 

Het volgende kwam eruit; doordat wij nu samen zijn en geen kinderen meer thuis hebben, kreeg de hond erg veel aandacht. Dat is op zich niet erg, maar de hond ging heel veel dingen bepalen en wij vonden dat goed. Het kwam erop neer dat Balou teveel verantwoordelijkheid kreeg en zij dit niet kon handelen met als gevolg dat ze steeds onzekerder werd en vluchtgedrag ging vertonen. 

Eigenlijk alles wat Mandy zei klopte gewoon. Ook wel leuk was dat ze zei dat het een heel gehoorzame hond was, maar ik besefte dat dat niet genoeg was en dat we er verkeerd mee om waren gegaan.

Maar doordat ze zo goed luisterde zagen wij het niet als een probleem, want als we haar zat waren en we zeiden ga op je plaats dan deed ze dat.

Om een paar voorbeelden te geven ter verduidelijking van wat Balou wilde bepalen:

Als bij ons de koffiemachine aan ging sprong ze tegen mijn kont aan. Eigenlijk moest ik daarom lachen en kreeg ze een koekje, maar ongemerkt bepaalde zij dat ze ook werkelijk dat koekje wilde.

Als mijn man koud thuis van zijn werk was en nog amper zat sprong ze op zijn schoot en eiste zij de aandacht op. 

Als we door de deur gingen was zij als eerste door de deur enz enz.

Aan het einde van de eerste sessie leerden we de ‘vrij over’ oefening. Balou moest netjes aan de lijn lopen en bij elk kijkmoment moest ik goed zo zeggen en een koekje geven. 

Elke keer legde Mandy iets anders neer en leerde Balou dat ze eerst naar mij moest kijken en we dan pas door konden lopen. We hebben heel wat rondjes gelopen. 

Training 

Goed we moesten er dus 14 dagen mee aan de slag met het volgende:

Ze mocht 14 dagen niet los en als ik ging wandelen en ze keek op moest ik goed zo zeggen en een koekje geven.

Nou, ik kan je vertellen dat ik zelfs de hond uitlaten niet meer leuk vond en bij een wandeling van drie kwartier doodmoe was van goed zo koekje.

Maar als ik voor iets ga, ga ik ervoor en ook thuis hield mijn man zich aan de regels.

Ik zal je zeggen: na drie dagen kon ik al met een slappe lijn langs kinderen lopen zonder dat ze mij gauw naar huis wilde trekken! 

Ook als wij gingen eten en we zetten de pannen op tafel ging ze al uit zichzelf in haar mand en ook de deur uit gaan dat wij eerst moesten ging ook al heel snel goed.

We hadden een briefje op tafel liggen met de commando’s hoe, wat en wanneer we wat moesten zeggen.

Goed, na 14 dagen hadden we weer een afspraak voor de 2e en laatste sessie van 2,5 uur. Dit keer startten we bij een winkelcentrum en moest ik laten zien hoe ik het deed met Balou. 

Op wat enkele dingen na, had ik mijn huiswerk met Balou goed gedaan en wandelde ze ontspannen door het winkelcentrum.

Eigenlijk bijna niet te bevatten; een winkel in, een lift in, een trap op en het ging allemaal super!

Daarna gingen we naar de hei en mocht Balou los van de lijn. Toevallig was daar vlakbij een speelplaatsje en daar liep Balou ook normaal langs! Ze snuffelde zelfs nog even op haar gemak daar. Helemaal geweldig!

Resultaat

Uiteraard moest ik de handelingen nog blijven doen en doe ik eigenlijk nog steeds, maar wat heb ik een resultaat geboekt met deze hond, ongelofelijk gewoon.

Sindsdien is ze niet meer op de vlucht gegaan en komt ze nu naar mij toe als ze iets ziet wat haar onzeker maakt.

Ik kan je zeggen, het was me wel het dubbele waard geweest wat betreft de kosten. Wat heb ik veel geleerd van haar, terwijl ik dacht dat ik redelijk veel wist van honden.

In het begin bleef ze strak bij me, maar nu een half jaar verder loopt ze ontspannen, zekerder en snuffelt zelfs soms aan de handjes van de kinderen. Bijna niet te geloven door eigenlijk alleen dat wij meer bepalen in plaats van dat zij dingen bepaalde zonder dat we daar erg in hadden.

Tenslotte zal ik willen zeggen; heb je een probleem met je hond? Ga naar Mandy van Gelder, ik ben ervan overtuigd dat zij je kan helpen.

Ik heb er geen dag spijt van gehad.

Het kost veel energie, maar als je ervoor gaat weet ik zeker dat je een hele fijne hond krijgt.

Yvonne de bree en Balou

Balou is niet meer bang voor kinderen