Fientje door kinesiologie weer vrolijk en sociaal naar honden
‘Mam, ik ga met Guus naar een kinesioloog, ga je mee?’ Guus is een hond van toen net 1 jaar en gaf nogal veel over en was bijzonder nerveus, terwijl dat eigenlijk niet in zijn ras zit. ‘Natuurlijk meid, ga ik met jou mee.’
Ik wist niet wat het was, wat het inhield. Ben me dus gaan inlezen op internet, maar bleef met veel vraagtekens zitten en stond er nogal sceptisch tegenover. Maar ik ging wel mee. De eerste sessie, heb ik bijgewoond met veel vraagtekens in mijn ogen, maar halverwege zag ik, dat het toch wel wat deed. Tegen de tijd, dat we naar buiten liepen, was ik ‘om’! Ik zag, dat het heel wat deed met de hond. Hoe? Vraag het mij niet, maar een hond kan niet veinzen hè. Terug in de auto, lag hij als een lammetje achterin, terwijl hij op de heenweg (telkens anderhalf uur rijden) bijzonder nerveus gedrag vertoonde. Na twee weken gingen we weer en weer zag ik dat de behandeling Guus heel erg goed deed. Zou het misschien ook iets voor onze Fientje zijn? Zij is (was) een hond, die buiten elke hond aanviel, die zij maar tegenkwam. Elke kat, die ik thuis opving, elk kitten die bij mij in opvang kwam, ontving zij, bij wijze van spreken, met open armen. En ik kan je vertellen, dat ik veel, heel veel katten en kittens in opvang heb. Daarbij kwam ook nog, dat zij met uitlaten liep als een 15-jarige hond, terwijl zij net 6 is. Ze sjokte vooruit en had totaal geen plezier in de wandelingetjes, die wij maakten. Oké, ik dus ook een afspraak gemaakt met Mandy. Tijdens haar behandeling, bleek Fien heel veel blokkades (7) in haar lichaam te hebben. Ik denk, dat Mandy heel hard heeft moeten werken, om deze op te heffen. Maar……. het is gelukt. Ik moest Fien 5 dagen lang masseren op bepaalde plekken en dat doe ik nog steeds regelmatig want Fien vindt het heerlijk. Ook het eten van Fien werd getest, zelfs haar snacks. Hieruit bleek, dat diverse dingen geen goede invloed hadden op haar. Daar ben ik dus acuut mee gestopt, zij krijgt nu alleen nog maar wat zij hebben mag.
Na wat mineralen, eigenlijk maar een paar druppels per dag die Mandy voorschreef, is Fientje een heel andere hond geworden. Zij is vrolijk, zij gaat graag mee wandelen, haar tempo is goed opgevoerd en andere honden? (dat vond ik eigenlijk het belangrijkst van alles). Tja, het gaat nog niet helemaal van een leien dakje, maar zij laat zich nu corrigeren als we een andere hond tegenkomen, terwijl zij voorheen ze gewoon aanvloog en mij meesleepte naar waar zij wilde zijn. Kortom: ik kan gewoon met haar gaan wandelen en dat, dat had ik allang geleden opgegeven. En geloof mij, als ik zeg, dat we van alles hebben geprobeerd. Gisteren nog, liep zij gewoon met mij mee, terwijl wij een andere hond tegenkwamen op een heel smal fietspad. En? Vorige week, ging zij op een andere hond af om mee te spelen!!!!!!!!!!!!!
Wonderlijk? Ja zeker, maar o, wat ben ik blij, dat Mandy op ons pad gekomen is. De (maar 2!) sessies hebben Fientje écht doen veranderen. Ik was mijn vertrouwen in haar totaal kwijt en dat heb ik nu voor de volle 100% weer terug. Anders had ik op dat fietspad rechtsomkeert gemaakt… Binnenkort kunnen we weer naar het bos, naar het strand zoals we met al onze andere honden hebben kunnen doen. En waar wij zo erg van hebben kunnen genieten.
Mandy, Hondencentrum WRAF, hartstikke bedankt, ook namens Fientje, wij blijven trainen en nogmaals, wat ben ik blij dat jij op ons pad gekomen bent!
Trees van Velzen
