Dit is onze hond Kai. Een Finse lappenhond van 3,5 jaar oud. Gelukkig is hij nu weer de vrolijke, speelse en lieve hond als dat hij was als puppy.

Dit was voor een paar weken geleden wel anders. Kai was niet in zijn doen. Dit merkten wij aan alles. Hij kwam niet meer zo graag voor een knuffel, was niet meer zo speels als vroeger en de trainingen deed hij niet meer met plezier. Hij liep steeds weg, terug naar de auto. Zo kenden wij hem niet. Hij had hier altijd veel plezier in.

Kai heeft als puppy veel meegemaakt. Hij is meerdere malen gebeten. En dit heeft zijn sporen achter gelaten. Kai was erg op zijn hoedde als we naar buiten gingen en een wandeling gingen maken. Hij was erg gefocust op elke hond die we tegen kwamen onderweg en als het hem even niet zinde viel hij uit. We hebben meerdere mensen ingeschakeld die zeiden Kai wel te kunnen helpen met zijn gedrag, maar tevergeefs. Niks hielp. Tot we in contact kwamen met Mandy (Hondencentrum WRAF). In het begin hadden wij er een hard hoofd in, want niks van dat andere leek te helpen, dus waarom zouden hun dat wel kunnen.’ Toch zijn we met Kai aan de slag gegaan en met succes door de BTA® training de we hebben gevolgd is Kai echt veranderd. Hij valt niet meer uit naar andere honden. Blijer kon je ons niet krijgen.

Toch zat ons nog wat dwars, want Kai was nog niet helemaal de oude. Dit hebben wij voorgelegd aan Ernest. Hij stelde voor om Kinesiologie te volgen bij Mandy. Nadat we te horen hebben gekregen wat dit inhield, dachten wij we kunnen het altijd proberen. Zo gezegd zo gedaan. Die zelfde dag nog hebben we een afspraak gemaakt bij Mandy en we konden al snel terecht.

De eerste sessie was een groot succes. We kregen te horen dat Kai zes blokkades in zijn lichaam had zitten (wat behoorlijk veel is). We hebben oefeningen/ handelingen meegekregen die wij bij Kai voor vijf dagen lang moesten doen, twee keer per dag.  Kai is na de eerste sessie echt al een stuk veranderd. Tijdens de eerste sessie werd ook duidelijk dat Kai te weinig vitaminen en mineralen binnen kreeg.

Bij de tweede sessie heeft Mandy een test gedaan welke mineralen Kai te kort kwam en dit was vooral koper. Dit hebben wij drie weken lang moeten geven aan Kai. Ook werd er duidelijk dat het voer wat Kai kreeg niet voldoende voor hem was. Zodoende zijn wij over gestapt op ander voer en wat een verschil is dat.

We hebben onze vrolijke, speelse en lieve hond van vroeger weer terug. Met ontzettend veel dank aan Mandy en Ernest.

Michelle Verwoerd en Kai