Sam, de slopende Toller

Toen we met onze Sammie het even echt niet meer wisten belden we Mandy. We volgden in het afgelopen jaar alle cursussen en weten heus wat te doen. En toch hadden we een hondje thuis die zodra hij de kans kreeg het papierwerk wat hij kon vinden verscheurde. Moedeloos werden we ervan!

We belden met Mandy en zij maakte ruimte in haar agenda en kon gelukkig al snel langskomen. Bij binnenkomst had ze het al gezien en nu was het aan haar om ons daarin mee te nemen. We kregen goed uitgelegd wat de situatie was en wat we te doen hadden. Een paar vrij simpele handelingen en vooral ongelooflijk veel (extra) discipline van ons ook binnenshuis. Mandy’s belofte: als je dit doet dan is het binnen 2 weken over.

Anton en ik zijn aan de slag gegaan, hebben elkaar geholpen en gecorrigeerd als we het ergens niet goed (genoeg) deden en zo kreeg Sam geen ruimte meer voor zijn eigenwijzigheid. Nog één keer heeft hij eea gesloopt; een korte opleving die te maken had een piek in zijn puber hormonen en daarna was het over.

Nu hebben we een hondje wat goed luistert, dat weet dat we met hem willen spelen als wij hem roepen (en niet als hij het komt afdwingen) en die we met een gerust hart thuis laten.

Wat een ongelooflijke rust brengt dat terug in ons gezin. Overdag kunnen we gewoon boven werken en de wandelingen buiten zijn veel meer ontspannen en gezellig.

Een extra win is dat hij zowel binnen als buiten niet meer in paniek (maar slechts alert) reageert op onverwachte harde knallen zoals bijvoorbeeld vuurwerk.

Mandy, dank je wel weer voor je hulp. We zijn onwijs blij dat jij ons zo helpt met het vertalen van de gebruiksaanwijzing van onze eigenwijze Toller.
Anouchka en Anton

Sam, de slopende Toller